De kunst van het loslaten

We klampen ons vast aan frustratie en maken ons zorgen over de toekomst, alsof de fixatie ons op de een of andere manier kracht geeft. We houden stress in onze geest en lichaam, wat mogelijk ernstige gezondheidskwesties kan veroorzaken. Vasthouden aan pijn lost niks op. Ja, echt. Toch blijft het lastig om los te laten. Ik heb er zelf een aardig handje van om te piekeren over zaken waar ik helemaal niets aan kan doen. Daarom schreef ik dit artikel om jou (en stiekem mezelf) een steuntje in de rug te geven.

Wat is loslaten precies

Als ik denk aan loslaten dan denk ik aan acceptatie. We moeten de persoon die we zijn op dit moment accepteren, en ook de manier waarop andere mensen zijn. Naarmate de tijd vordert, blijven we leren dat dingen niet altijd zoals gepland verlopen – eigenlijk doen ze dat vrijwel nooit. En dat is helemaal oké: als je je bewust wordt van jezelf en je relaties, zullen ze verbeteren. Misschien moet je ook feiten accepteren over bepaalde mensen in je leven. Vaak hebben we bij relaties met vrienden of familie ook bepaalde verwachtingen. Als die verwachtingen niet worden waargemaakt dan dealt je brein eigenlijk met wat had moeten zijn in plaats van wat er is. Wanneer je iets of iemand loslaat, neem je ook afscheid van alle associates en eventuele uitkomsten.

Loslaten is geen enkele associatie meer hebben met de uitkomst.

Loslaten is vertrouwen hebben dat wat de uitkomst ook is in jouw voordeel is. Ook al zie je dat nu niet zo. Wanneer je loslaat ervaar je échte ultieme vrijheid. En dan komt er opeens ruimte vrij, voor mooie nieuwe dingen of personen. Klinkt goed toch? Maar hoe doe je dat precies? Ik denk zelf dat vergeving een groot onderdeel van loslaten is.

Waarom vergeven ontzettend belangrijk is

In een onderzoek van de Journal of Health Psychology analyseerden onderzoekers de mentale en fysieke gezondheid van 148 jonge volwassenen. Zoals men zou verwachten, werd een verband gevonden tussen hoge stressniveaus en meer gezondheidsproblemen. Maar het onderzoek gaf ook aan dat in gevallen waarin mensen vergeving toonden – van zowel zichzelf als anderen – de verbinding tussen stress en geestesziekte praktisch verdwenen was.

Dus waarom heeft de daad van vergeving zo’n grote impact?

Wetenschappers weten het niet precies, maar het zou te maken kunnen hebben met het volgende:

“Er is een enorme fysieke belasting om gekwetst en teleurgesteld te zijn”, zegt Karen Swartz, directeur van de Mood Disorders Adult Consultation Clinic in het Johns Hopkins Hospital. Men gelooft dat chronische woede een individu in een modus van “vechten-of-vluchten” brengt, resulterend in talrijke veranderingen in hartslag, bloeddruk en het immuunsysteem. Die veranderingen verhogen op hun beurt het risico op aandoeningen zoals depressie, hartziekten en diabetes. Maar het lijkt erop dat vergeving kan helpen om die stressniveaus te verzachten.

Zo simpel kan het dus zijn! Maar waarom hebben we daar vaak zo’n moeite mee? Voornamelijk zijn het verwachtingen. We spenderen veel tijd in het plannen en organiseren van onze levens. Onze baan, relaties en toekomst. We denken controle hebben over ons leven opdat we het gevoel hebben de touwtjes in handen te hebben. Maar je hoort het al, dénken. Dat is precies wat we niet moeten doen.

Het leven is ervaren en meegaan met de verschillende stromingen. We zijn hier naar mijn mening om te ervaren en te groeien. Verwachtingen met betrekking tot jezelf en je omgeving zijn niet meer dan een last die je meedraagt. Als je die loslaat dan kom je een stukje dichterbij bij wie je echt bent. Ten tweede zijn het de negatieve ideeën over onszelf en onze pijnlijke zelfpraat die in de weg staan van wie we echt zijn. Om los te kunnen laten, is een sterk zelfgevoel nodig, waardoor je kunt leren en groeien van je ervaringen. En als je volledig in de kracht van jouw zijn staat dan kan niets of niemand je raken en krijg je juist moeite met vasthouden aan zaken en glijden ze zo van je af ;-).
 

Accepteren, vergeven en loslaten

Dus stop met wensen dat dingen zijn zoals ze ooit waren. Breng jezelf naar het nu. Dit is waar het leven gebeurt. Je kunt het verleden niet veranderen; je kunt vandaag alleen beslissingen nemen om te helpen hoe jouw toekomst eruit zal zien. En die toekomst? Dat weet niemand, maar als je dicht bij jezelf blijft en je intuïtie blijft volgen heb je gegarandeerd als oude oma of opa geen spijt. Yay, gelukkig en voldaan sterven 🙂